Cornelis Johannes Kieviet (1858 – 1931) was een Nederlandse onderwijzer in achtereenvolgens Delft, Hoofddorp, Lisse, Den Haag, Etersheim (bij Hoorn) en Zaandam. Daarnaast was hij schrijver van voornamelijk jeugdboeken.



Kieviet was vernieuwend voor zijn tijd door in zijn boeken spannende gebeurtenissen en vraagstukken van goed en kwaad voorop te stellen. Daarna kwam pas de invulling van de karakers en de historische enscenering. Hij had een levendige verteltrant waarmee hij een sfeer op wist te roepen die nog altijd wordt gewaardeerd.



In nog geen 20 jaar schreef Kieviet zo'n vijftig boeken. Zijn beroemdste karakter is Dik Trom. Voor IJsselstein is natuurlijk "Fulco de Minstreel" (1898) van belang. Dit werk gaat over een eenvoudige dienaar die vermomd als minstreel zijn meester Gijsbrecht van IJsselstein uit de kerkers van de Heer van Vianen weet te redden. Als beloning voor die daad wordt hij tot ridder geslagen.

C.Joh. Kievietlaan - 2009

De Benschopperstraat vormt samen met de Utrechtsestraat de hoofdstraat van de binnenstad van IJsselstein. Deze wegen worden zo genoemd, omdat zij eeuwenlang de verbindingswegen vormden naar respectievelijk Benschop en Utrecht. De Benschopperstraat ligt tussen de Benschopperpoort en De Plaats.

Benschopperstraat nr. 1 - 2009 koffiehuis uit de 18e eeuw, markant gelegen op de hoek van de Benschopperstraat en de St. Nicolaasstraat; nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 2 - 2009 smederij (aan de Benschoppertsraat) en woonhuis (aan de Molenstraat) uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 3 - 2009 woon/winkelpand uit het einde van de 19e eeuw; de winkelpui is van 1934

Benschopperstraat nr. 5 - 2009 woon/winkelpand uit de 19e eeuw

Benschopperstraat nr. 8 - 2009 De Meelmuis woonhuis uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand; de winkelpui is van 1935

Benschopperstraat nr. 10 - 2009 woonhuis uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 12 - 2009 woonhuis uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 13 - 2009 dubbelwoonhuis uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 14 - 2009 woonhuis uit 1934, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 15 - 2009 woon/winkelpand uit het einde van de 19e eeuw

Benschopperstraat nr. 24 - 2009 zeer smal woonhuis uit 1910

Benschopperstraat nr. 25 - 2009 stadsherberg uit 1540, nu woon/kantoorpand

Benschopperstraat nr. 26 - 2009 stadsboerderij(?) uit de 18e eeuw, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 29 - 2009

Benschopperstraat nr. 30 - 2009 woonhuis uit 1880, nu woon/winkelpand; de winkelpui is van 1985

Benschopperstraat nr. 32 - 2009 woonhuis uit het einde van de 18e eeuw, nu woon/winkelpand; de rechterwinkelpui is van 1900

Benschopperstraat nr. 34 - 2009 woonhuis uit 1623

Benschopperstraat nr. 35 - 2009 woon/winkelpand uit 1910

Benschopperstraat nr. 39 en 41 - 2009 Stadswaag en Gasthuis Pand uit 1779. Alle handelswaar in de Baronie van IJsselstein moest voor verhandeling (tegen betaling)worden gewogen en gemeten. In 1924 verbouwd tot politiebureau; nu in gebruik als VVV-kantoor en werkruimte van de Stichting Historische Kring IJsselstein.

Benschopperstraat nr. 40 - 2009 woonhuis uit 1767, nu woon/winkelpand

Benschopperstraat nr. 42 - 2009 woonhuis uit de tweede helft van de 19e eeuw, nu deel van de ernaast gelegen bakkerij

Benschopperstraat nr. 43 - 2009 Kapittelzaal, dormitorium, sacristie en gedeeltelijke kruisgang uit 1573 van het voormalige Cisterciënzerklooster O.L. Vrouweberg; zie Kloosterstraat

De Bedevaartweg is een straat tussen Eiteren en de Kerspellaan. De straat verwijst naar de bedevaart van vele gelovigen die dagelijks naar de Sint Nicolaas Basiliek komen om te bidden bij Onze Lieve Vrouw van Eiteren Hulp in Nood en daar een kaarsje op te steken.

Onze Lieve Vrouw van Eiteren Hulp in Nood Dit notenhouten beeldje is 22 cm hoog. Maria zit op een gekussende hoekige zetel en heeft haar voeten op een verhoging. Op haar hoofd heeft zij een zilveren kroontje met stenen en in de rechterhand een scepter. Het Kind op haar schoot maakt met de rechter hand een zegenend gebaar en laat met zijn andere hand een boek, symbool der wijsheid, op zijn knie rusten. Dit beeldje is een Sedes Sapientiae, zetel van Wijsheid: Jezus, als eeuwige Wijsheid, zit op haar schoot als zijn troon.

In de katholieke traditie is een bedevaart een reis naar een plaats waar een heilige wordt vereerd, of waar er volgens ooggetuigenverslagen verschijningen hadden plaatsgevonden, meestal van Maria, een engel of een heilige. Andere plaatsen werden bekend vanwege een of meer gevallen van wonderbaarlijk genezingen, of vanwege stigmata, een 'huilend' beeldje, of andere verschijnselen die mensen bovennatuurlijk voorkwamen.

Mariakapel in de Sint Nicolaasbasiliek

Het IJsselsteinse beeldje van de Moeder Gods is gevonden door slootgravers in 1310, die het vervolgens aan de pastoor van IJsselstein gaven. De pastoor plaatste het in zijn parochiekerk waar het twee- of driemaal verdween en op de oorspronkelijke plek waar het eens gevonden was, weer werd gevonden. Het was toen duidelijk dat Maria op die plek vereerd wilde worden. Jaarlijks waren er processietochten waarbij leprozen met Lazaruskaarsen en -kleppers meeliepen.

Een IJsselsteinse vrouw naait het beeldje in haar kleren. Gebrandschilderd raam in de Sint Nicolaasbasiliek

Tijdens de beeldenstorm in 1566 heeft een vrome IJsselsteinse vrouw het beeldje Moeder Gods in de voering van haar kleren verstopt en daar enkele jaren mee rondgelopen. Het beeldje heeft het overleefd, maar is waarschijnlijk wel beschadigd geraakt. Daarna is het terecht gekomen in een klooster van de Zuster van de Liefde in Utrecht. Toen één van de zusters heel ernstig ziek werd, werd het beeldje van Maria van Eiteren naar haar slaapzaal gebracht en tot ieders verbazing herstelde de ernstig zieke zuster. De kloosterzusters gaven het beeldje van Maria van Eiteren toen de naam Hulp in Nood. In 1936 is het beeldje door deken De Grijs terughaald naar IJsselstein. Sindsdien is er weer jaarlijks een processietocht (ommedracht) waarbij het beeldje wordt meegedragen door parochianen in historische kledij. In 1986 heeft kardinaal Simonis het Christuskindje op Maria's schoot gekroond.

Bedevaartweg - 2009

De Eitersesteeg is een minstens zeven eeuwen oude weg die Eiteren verbindt met de Achtersloot.

Eitersesteeg - 2009 ooit een zandpad, nu een geasfalteerd fietspad

De Eitersesteeg behoort tot het processiepad van de jaarlijkse Ommedracht, zowel in vroeger eeuwen als tegenwoordig. Aan deze steeg lag de Eiterse kapel. Deze kapel is gebouwd tussen 1310 en 1340 op het kerkhof van de veel oudere parochiekerk. Nadat Gijsbrecht van Amstel in ca. 1300 IJsselstein had gesticht verloor Eiteren zijn streekfunctie en verviel het tot buurtschap. In 1310 ging de parochiekerk over naar IJsselstein en in Eiteren werd een kapel gesticht geweid aan Maria-ten-Hemelopneming. De fundamenten van deze kapel zijn eind vorige eeuw opgegraven en in 2001 opgemetseld. Ook staat er een monument ter ere aan Maria van Eiteren.

opgemetselde fundamenten van de Eiterse kapel

De straat Beverweerd is vernoemd naar kasteel en ridderhofstad Beverweerd.

Beverweerd is een van oorsprong 13e eeuws kasteel, dat zich op een eilandje langs de Kromme Rijn bij het dorp Werkhoven (gemeente Bunnik) bevindt. Het kasteel is omgeven door fraai aangelegde tuinen, waarbij de Kromme Rijn zelf een belangrijke landschappelijke rol speelt.

Beverweerd - 2006 het kasteel gezien vanaf de Kromme Rijn

één van de verschillende smeedijzeren bruggetjes in de tuinen van Beverweerd

Het oudste deel van het kasteel is een rechthoekige woontoren uit de 13e eeuw, die nog steeds het hart van het huidige gebouw vormt. Deze toren heeft een oppervlakte van 13,5 x 10,3 meter en muren van 1,3 meter dik. Bij de bouw van de toren is gebruik gemaakt van zeer grote bakstenen. De toren bestond uit een kelder, twee woonlagen en een zadeldak. De woontoren beschikte over een ommuurd binnenplein. Aan de buitengevel bij de hoofdingang is deze woontoren nog zichtbaar.

In de tweede helft van de 13e eeuw zijn de zuidelijke en westelijke hoektorens aangebouwd. In de eerste helft van de 14e eeuw werd tegen de westtoren een vierkant gebouw neergezet, dat in de 16e eeuw werd verlengd tot voorbij de woontoren. Het gebouw werd in de loop van de tijd enkele keren verhoogd, waarna in de 17e eeuw de oude binnenplaats werd dichtgebouwd met een langwerpige vleugel tussen de beide hoektorens. In de negentiende eeuw werd het kasteel gemoderniseerd in neogotische stijl door de Utrechtse architect Christiaan Kramm. Hierbij werd het een regelmatig gevormd landhuis en werden kantelen toegevoegd. In 1934 werd het kasteel grotendeels van de pleisterlaag ontdaan.

Het kasteel Beverweerd door de eeuwen heen

Eind 2008 is opnieuw een pleisterlaag aangebracht,waarmee het kasteel in oude luister is hersteld.

De straat Beverweerd in IJsselstein - 2009

Gunterstein, een voormalige ridderhofstad, is een buitenhuis aan de oostzijde van de Vecht bij de brug over de Vecht in Breukelen.

Gunterstein - 2008

Voor dat dit huis op deze plaats werd gebouwd stonden er achtereenvolgens twee kastelen. Gunterstein I is omstreeks 1300 gebouwd en dankt zijn naam aan de stichter, Gijsbrecht Gunter. Deze was afkomstig uit het Utrechtse geslacht Van Lichtenbergh, dat in de late Middeleeuwen een belangrijke rol speelde in de Utrechtse partijtwisten en een aantal burgemeesters van de stad Utrecht heeft geleverd. Hoewel het kasteel op Utrechts grondgebied lag (het Sticht, dat werd bestuurd door de bisschop van Utrecht) was het kasteel een leengoed van de graaf van Holland. Deze situatie is wellicht ontstaan toen de Hollandse graaf, na de moord op Floris V, de bezittingen van diens belagers, de heren van Amstel, in bezit nam. Gijsbrecht Gunter werd in 1344 uit de raad van Utrecht gezet omdat hij leenman van de graaf van Holland was geworden.

Door de voortdurende grensconflicten van Holland en Utrecht was Gunterstein niet een steunpunt waarop de bisschop kon rekenen. Bovendien kwam in de loop van de 14e eeuw het kasteel in handen van Splinter van Loenersloot, die leenman was geworden van de hertog van Gelre en ook door zijn gedrag als roofridder in conflict kwam met de Utrechtse bisschop. Daarna was het kasteel wisselend in de invloedssfeer van Holland en Gelre. In het begin van het jaar 1511 veroverden de Utrechters Gunterstein en kort daarna besloot de magistraat tot afbraak om met de aldus verkregen stenen de door de heer van IJsselstein verwoeste Bemuurde Weerd in Utrecht te herstellen.

Gunterstein II is in 1518 gebouwd door Gijsbert van Nijenrode. Ruim twintig jaar later werd het erkend als ridderhofstad. Ook dit kasteel was leengoed van de grafelijkheid van Holland en West-Friesland. In 1611 kwam het in bezit van Johan van Oldenbarnevelt, landsadvocaat en raadpensionaris van de Staten van Holland. Na zijn veroordeling en terechtstelling werden op 4 juni 1619 zijn bezittingen in Breukelen in beslag genomen. In het Rampjaar 1672 moesten de Franse troepen zich terugtrekken uit Naarden en zetten op hun terugtocht Gunterstein en Breukelen in brand waardoor deze nagenoeg geheel verwoest werden.

Gunterstein II - 1646

In 1680 werd de ruïne gekocht door de Amsterdamse koopmansweduwe Magdalena Poulle en nog datzelfde jaar kreeg zij van de stadhouder van Holland een officiële leenbrief. Magdalena bouwde Gunterstein III in de stijl van een buitenhuis. Zij bepaalde in haar testament dat het huis en de landerijen als een geheel diende voort te bestaan en ook dat het binnen de familie moest blijven. Het nadien dan ook niet meer verkocht. Het huis wordt nu privé bewoond en is niet toegankelijk voor publiek.

Gunterstein II - 1836

Gunterstein III - 2005 Het wapen van het geslachtGunter bestaat uit drie gouden lelies op een veld van keel (rood). Dit wapen is nog te zien op de achtergevel van het huidige kasteel.

Guntersteijn - 2009 deze straat verbindt Leeuwenburg met de Kerspellaan

>