De Molenstraat kreeg in 1889 deze naam naar de nabij gelegen 's Heren Korenmolen De Windotter. Deze ronde stenen stellingmolen uit 1732 staat op de zuid-westhoek van de stadswal van IJsselstein. De stelling is 6,7 meter hoog en de molenvlucht bedraagt 26 meter.

Voor 1732 stond op dezelfde locatie een houten standerdmolen. De fundering daarvan is binnen de huidige molen nog zichtbaar. Eerder was er nog een rosmolen, een molen die werd aangedreven door ossen of paarden. De molen was van oorsprong een dwangmolen, een molen waar de boeren uit de omgeving verplicht waren hun graan te laten malen. Met het maalloon werd belasting geheven die ten goede kwam aan de Heren van IJsselstein, de eigenaar van de molen.

Na de Franse revolutie van 1795 werden alle goederen van het huis van Oranje, aan wie de molen tot dan behoorde, ondergebracht bij de 'Nationale Domeinen'. In 1812 kwam de molen in private handen. In 1881 werd in een gebouwtje bij de molen een stoommachine geplaatst om ook bij windstil weer te kunnen malen. Indirect werd hiermee het lot van de molen bezegeld.


De doorzettende mechanisering en de opkomst van de cooperatieve meelbedrijven maakte de molen overbodig. Dit leidde ertoe, dat in 1917 de kap en de wieken van de molen werden afgehaald en dat de molen in gebruik werd genomen als woonhuis. De andere vrijgekomen ruimten werden ingericht als pakhuis. Vanaf de ontmanteling in 1917 tot 1976 wanneer de laatste bewoner de Windotter verlaat en deze in handen komt van projectontwikkelaars is het proces van verval en onttakeling van de plek niet te stuiten.



De onbewoonbare molen verloedert verder en in 1984 komt deze onderhands in handen van de gemeente. Deze start in 1986 de restauratie van de molen met als uitgangspunt het korenmolenbedrijf te IJsselstein in oude luister te herstellen. Dat betekent niet alleen beheer en onderhoud, maar ook een bedrijfsmatige exploitatie van de molen. De stichitng die hiervoor zorgdraagt en de molenaar Maarten Dolman zijn hier goed in geslaagd!