Eiteren was in de Middeleeuwen een kerspel, een kerkgebied van het bisdom Utrecht, "waar het kapittel van St. Maria te Utrecht het dagelijksch gerigt, benevens huizen en tienden bezat. Hier is de oorsprong van IJselstein te zoeken, hier stond de parochiekerk, die eerst in 1310 naar de allengs zich verheffende buurschap IJselstein werd overgebragt" [uit: Jacobus Craandijk, Wandelingen door Nederland met pen en potlood", blz. 102].

In 1217 was de nederzetting 't Gein zo gegroeid dat de bisschop van Utrecht de inwoners van 't Gein toestemming verleende een eigen kerspel (kerkparochie) te stichten. Eén van de overwegingen hiervoor was, dat de toestand van de wegen nogal slecht was. Vooral bij hoog water konden de parochianen niet naar de kerk en dat bracht volgens de bisschop hun zielenheil in gevaar.